"สงคราม คน เทพ อสุร ถล่มโลก"
Godheart : The begin of life
บทที่ 1 จุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่
แนว : อภิมหาแฟนตาซี (คอมมาดี้ นิดหน่อย ^^?)
*ชื่อไทยกับชื่อภาษาอักกฤษ อาจไปตรงกันเท่าไรนะครับที่ทำเพราะตั้งใจ.. “เพื่อความสวยงาม “ อิอิ ^_^
ตัวละคร :
โนกา (noka) ตัวเอก อายุ 20 ปี เรียน ปริญญาตรี มหาลัยแห่งหนึ่ง
-ณ หอพักมหาลัยแห่งหนึ่ง
-นักศึกษาชายคนหนึ่งกำลังนั่งเล่นเกมส์อยู่ในห้องนอนตอนดึกๆตามปกติ จู่ๆก็มีแสงสีฟ้าๆประหลาดลอยผ่านหน้าต่างไปฟุงตรงไปยังป่าหลังหอพักนักศึกษา ด้วยความสงสัย เขาจึงเดินออกเพื่อไปดู แล้วเขาก็เจอกับ หญิงสาวที่งามดั่งนางฟ้า สวมชุดสีชมพูอ่อนๆมีลายสีทองๆกระโปรงยาวๆเหมื่อนชุดเจ้าหญิง นางทำให้ โนกา ตะลึงและตกหลุมรักนางทันทีทันใด (MBG สวยจัง-บางแก้ว) แล้วนางก็เอ่ยปากว่า
ไลน่า; ท่าน โอมิไนท์ (Omni knight)มากับข้าเถิด
โนกา มองรอบๆตัวก็ไม่มีใครอยู่แถวนั้น แล้วนางก็มองมาทางโนกา
ไลน่า; ท่านนั้นแหละ ท่านตามข้ามาก่อนเดียวข้ามาก่อนแล้วข้าจะเล่าทุกอย่างให้เจ้าฟัง” โนกาทำสีหน้างงๆแล้วถามว่า
โนกา; เจ้าจะพาข้าไปใหน
ไลน่า; บ้านเกิดของท่าน วีนีเทียร (Venetia)
โนกา; ข้าไม่ไปกับเจ้าหรอก เจ้าต้องบอกเหตุมาก่อนว่าทำไมข้าต้องไป
ไลน่า; ก็ได้ข้าจะเล่าให้ท่านฟัง ข้าชื่อ ไลน่า (Lina) เป็นคนของหมู่บ้าน วีนีเทียร ซึ่งพ่อข้าเป็น เป็นคนปกครอง ซึ่งแต่ก่อนก็อยู่กันอย่างสงบสุข
จน... จอมมารเนเวอร์มอร์(Lord Nevermore) ถือกำเนิดขึ้น มันต้องการที่จะครองโลกใบนี้ แล้วมันก็ส่งทหารปีศาจของมันมา ทำสงครามกับเมื่องต่างๆ แล้วยึดไปเป็นลูกน้องมัน รวมถึง พ่อ ข้าด้วยก็กลายเป็นพวกมันไปแล้ว ตอนนี้หมูบ้านของข้าก็ถูก แมงมุมเลือด (Brood mother) ปกครองอยู่ พ่อข้าชื่อ อาร์แบดดอน(Abaddon) ส่วนท่านคือ โอมิไนท์ ที่กลับชาติมาเกิดในยุคนี้ ข้าถูกส่งมาเพื่อ ตามหาท่าน แล้วพาท่านกลับไปช่วย หมู่บ้านของข้า”
โนกา; แล้วข้าจะช่วยอะไรได้ในเมื่อข้าเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา
ไลน่า; ถ้าท่านสวมชุดเกาะของท่าน ท่านจะมีพลัง และอำนาจที่ท่านคาดไม่ถึง
โนกา; ข้าอยากจะช่วยเจ้า แต่...ปัจจุบันข้าละ พ่อ แม่ เพื่อน พี่น้องข้า ละ อยู่ๆ หายตัวไปจะทำยังไง
ไลน่า; ไม่ต้องห่วง เวลาของตัวท่านในปัจจุบันจะเดินไปถามปกติ เพราะการไปสู่ยุคของข้า จะเป็นเหมื่อนการแยกร่างไป” โนกาคิด... แล้วตอบว่า
โนกา; ตกลง ข้าจะไปกับเจ้า (แค่ช่วยหมู่บ้านเสร็จแล้วก็กลับมา คงไม่ยากหรอกเพราะ เรามีชุดเกาะวิเศษ หุหุ ^0^ ) ทันใดนั่น ไลน่าก็ร่ายเวทย์ เปิดประตูเพื่อวาปสู่ยุคของนาง (Age of Darkness) ทั้งคู่ก็เดินเข้าไปในประตูวาป...
ไม่นานทั้งคู่ก็มาโผล่ในป่าของหมูบ้าน วีนีเทียร์
โนกา; แล้วชุดเกาะอยู่ที่ไหนละ
ไลน่า; อยู่ในถ่าหลังหมูบ้านพ่อข้าเอาไปซ่อนไว้
แล้วทั้งสองก็เดินไปตามป่าเพื่อจะไปให้ถึงถ้ำหลังหมูบ้าน ระหว่างทางเดินไป โนกามองไปรอบด้วยความ ตื่นตาตื่นใจเพราะรอบตัวเขาคือป่าที่สวยงาม มีต้นไม้ใหญ่ มีดอกไม้นานาๆพรรณ น่ามองทั้งนั้นแล้วก็เดินต่อไปเรื่อย
โนกา; ไกล้ถึงยัง
ไลน่ากำลังจะตอบก็ได้ยินเสียงแปลกๆอยู่แถวพุ่มไม้ด้านขวามือ แล้วก็บอก โนกาให้เดินเฉยๆและเงียบๆ ทันใดนั้น เงาสีดำบนเท้าของไลน่าใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ลูกน้องแมงมุมเลือด (Boodlitle) ฟุ้งมาจากด่านบน กำลังจะขย่ำ ไลน่า ด้วยฟันที่แหล่มยาวแต่ทันใดนั้น ไลน่าก็ยกมือขึ้น ร่ายเวทย์ ใส่ แมงมุมเลือด อย่างรวดเร็ว ทำให้มันตกลงพื้นท้องตายทันที แล้วเสียง ขา นับร้อยก็วิ่งตรงมายังทั้งสองคน ทางด้านหลัง
ไลน่า จึงตะโกนบอกโนกา ว่า “วิ่ง!!!”
แล้วทั้งสองก็วิ่งหนี แมงมุมเลือด ตรงไปยังถ่ำ ระหว่างทาง แมงมุมเลือดหลายตัวกระโดดเขาใส่ ทั้งสองคนแต่ไลน่าก็ ร่ายเวทย์ใส่ไม่ยั้งแล้วก็วิ่งต่อไปอย่างทุลักทุเลจนถึงหน้าถ้ำแล้วทั้งสอง ก็วิ่งเข้าไปในถ้ำ ไลน่าใช้เวทย์ยิง ใส่ปากถ้ำ ทำให้ปากถ้ำปิดทับ แมงมุมเลือดตายหลายตัว แล้วตัวที่เหลือก็เขามาไม่ได้ก็หนีกลับไป.. ในถ้ำทั้งมืดทั้งเย็นมองอะไรไม่เห็น ไลน่าจึง จุดไฟที่ คบไฟข้างผนัง แล้วทั้งคู่ก็เดินต่อไปข้างในถ้ำลึกเข้าๆเรื่อยๆ แล้วทั้งสองก็ประหลาดใจกับความงามของ คลิตติคอล ที่เต็มไปหมด แล้วตรงเข้าอีกก็มี ชุดเกาะ สวยสง่า ตั้งอยู่ข้างใน คลิตติคอล ก้อนใหญ่ และอีกก้อนก็มีดาบเล่มใหญ่ ตั้งอยู่ขางใน ไลน่า บอกว่า เราพบแล้ว นี้แหละ ชุดเกาะ(Armor of Thunderwrath omni knight) ของ ท่าน โอมิไนท์ และ ดาบ (Dream Shadow Sword) เงาแห่งความฝัน แล้วไลน่าก็ ใช้เวทย์ ทำลาย คริตติคอล จนแตก โนกาก็หยิบ ชุดเกาะมาสวม แล้วก็มีแสงสีฟ้า ฟุ่งกระจายออกจากชุดเกาะแล้วก็หมุนรอบตัว แล้วแสงก็ฟุ้งเข้ามาในตัวโนกา ตาโนกากลายเป็นสีฟ้า แวบหนึ่ง แล้ว โนกา ก็รู้สึกได้ถึง พลังที่บอกไม่ถูกที่ได้รับจากชุดเกาะ จากนั้นโนกาก็ยิบดาบเงาแห่งความฝัน ชูขึ้น แล้ว แสงสีเหลืองจากคลิตติคอลรอบๆถ้ำก็ฟุ้งมาสู่ดาบ ทำให้ดาบเรืองแสงเป็นสีเหลือวาปหนึ่ง แล้วก็ดับไป แล้วมือขวาเขาก็ยกดาบลงและพูดขึ้นว่า
โนกา; “สู้ตาย!!!! ” พร้อมมือซ้ายชูสองนิ้ว
ไลน่าได้ยิ้ม เจือนๆ #_#? (ไอ้บ้านี้จะเป็นท่านโอมิไนท์เหมือนที่ผู้เฒ่า นิโคไลท์(Necrolyte)บอกรึป่าวหว๋า!!)
แล้วโนกาก็พูดขึ้นว่า
โนกา; แล้วเราจะออกไปยังไง ในเมื่อ..เธอปิดปากถ้ำ แง่ๆๆๆ T_T จะออกๆไปยังไงเนี้ย T0T
ไลน่า; เราลองเดินเขาไปข้างในต่อไปนะค่ะเผื่อจะเจอทางออก
แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปข้างในถ้ำ
โนกา; นั้งไงแสง แสง.....
โนกาก็วิ่งตรงเข้าไปพร้อตะโกนไปตลอดทาง ทางออกๆๆๆๆๆ โย่วๆ
โนกา; “อะจึ๋ย” นินินีนี่นี้ มานไม่ใช่ทางออกนิ นี้ตัวอะไรอะ - -?
ไลน่าเดินตามมาข้างหลังก็บแกกับโนกาว่านี้คือ เทพศักศิทธิ์ที่เป็นผู้เฝ้ารักษาถ้ำแห่งนี้ ( Tormrnted soul)
ไลน่า; ลองเข้าไปถามหาทางออกกับท่านสิ
โนกา; ไม่เอา กะ กะกลัววว
ไลน่า; งั้นข้าไปถามก็ได้ *0*
แล้วไลน่าก็ไปถามเทพผู้รักษาถ้ำ ว่า ทางออกถ้ำไปทางไหน แล้วเทพผู้รักษาถ้ำก็บอกว่าเดินไปตามทางนี้ก็ถึงทางออกหลังถ้ำแล้ว จากนั้นทั้งสองก็เดินออกไปตามทางที่เทพผู้รักษาถ้ำบอก ตามทางโนกาก็มองซ้ายมองขวาชมความงามของคริติคอลแล้วทั้งคู่ก็เดินมาถึง ทางออกหลังถ้ำแล้วก็ตรงเข้าไปในหมู่บ้าน วีนีเทียร ระหว่างทางทั้งสองก็ได้ต่อสู้กับลูกน้องแมงมุมเลือดไปตลอดทางจนมาถึงหน้า หมู่บ้าน ซึ่งมี Black Arachnia Broodmother หัวหน้าราชนีของเหล่าแมงมุมเลือด
ไลน่าบอกกับโนกาว่า..
ไลน่า; ระวังนะอย่าให้มันเห็นเราจะโจมตีมันโดยไม่ให้มันตันตัว”
แล้วไลน่าก็มองมาที่โนกาซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ แต่ไม่เจอ
ไลน่า; เอ่า!! เมื่อกี้ยังอยู่ตรงนี้อยู่เลย
…..“เข้ามาเลยไอ้แมงมุมขยุ้มหลังคา 555+...
นั้นเสียงของโนกาเอง โนกาไม่ทันได้ฟังคำที่ ไลน่าบอก ก็ออกไปสู้กับ ราชินีแมงมุมเลือดทันที
ไลน่า; “ไอ้บ้านั้น -*-?..”
ไลน่า; “ระวัง!!”
แล้วขณะนั้นเอง ราชนีแมงมุมเลือดก็วิ่งเข้ามาหวังจะฆ่า โนกา
โนกา; เข้ามาเลยยยย แกตายแน่ ไอ้แมงมุมขยุ้มหลังคา แต่... เราจะฆ่ามังยังไง ในเมือเราใช้ของพวกนี้ไม่เป็น
โนกา; “อ๊าก!!!” ..แล้วเขาก็วิ่งสุดชีวิตพร้อมคำว่า ช่วยข้าด้วยๆ ไลน่าช่วยข้าด้วย!! ไลน่า; T0T!
แล้วไลน่าก็ร่ายเวทย์ใช่ ราชนีแมงมุมเลือดแต่ก็ไม่มีผลอะไรแค่ตั้งใจเบียงเบนความสนใจของราชินีฯ แล้วก็ได้ผลมันเปลี่ยนเป้าหมายโจมตี หันมาทางไลน่า มันตรงมาอย่างรวดเร็วราวกับพายุกระโดดชนต้นไม้และบ้านแตกหักเป็นเสี่ยงๆที่ ขวางหน้ามัน ส่วนไลน่าก็วิ่งหนีอย่างล้มลุกคลุกคาน แล้วก็ร่ายเวทย์อยู่เป็นช่วงๆใช่ ราชนีฯ แต่ไม่ก็ไม่มีผลอะไร ทางโนกา พอตั้งสติได้ก็มองเห็น ราชินีฯ กำลังไล่ล่า ไลน่า โนกาจึงวิ่งตามไป ราชินีฯไล่ตาม ไลน่า เข้าไปในป่า ไลน่าหลบอยู่ในรากต้นไม้ขนาดใหญ่ ไลน่าตัวสั้นมองซ้ายมองขวากลัว ราชินีฯจะตามมันทันแล้วทันใดนั้น สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของไลน่า คือ เขี้ยวสีแดง คมกริปของ ราชินีแมงมุมเลือด(Black Arachnia) และดวงตาสีแดงดุจอาทิตย์ยามเย็น และทันใดนั้น
โนกา; ไลน่า!!!
แล้วโนกาก็วิ่งเข้ามากอดไลน่าโดยไม่กลัวถูกราชินีแมงมุมเลือดฆ่าเลย ราชินีฯแยกเขี้ยวจะกัดทั้งคู่แต่ แล้วก็มี แสงสีฟ้าใส่ๆ เป็นโล่กำบังเป็นบาร์เรีย ล้อมรอบตัวทั้งคู่ ทำให้ราชินีแมงมุมเลือดทำอะไรทั้งคู่ไม่ได้ แล้วบาร์เรียนั้นก็ทำให้ราชินีถูกพลังสะท้อนกลับ ทำให้กระเด็นออกไป แล้วโนกาก็เลยถามไลน่าว่าจะจัดการมันยังไง ไลน่าบอกว่าใช้”ดาบเงาแห่งความฝัน”
โนกา; จะใช้มันยังไง
ไลน่า; ไม่รู้ นายต้องเรียนรู้ด้วยตัวของนายเอง
โนกา; กำ-_-?
ไลน่า; ระวัง!!
ราชินีแมงมุมเลือดพุ่งตรงมายังโนกา โนกาตัดสินใจวิ่งเข้าไปหวังใช้ดาบฟันมัน โนกาหลับตาวิ่งเข้าประทะ จู่ๆดาบเงาแห่งความฝันก็ เรืองแสงแล้วก็มี แสงประหลาด สว่างจ้าออกมาจากดาบฟุ่งเข้าไปในตัว ราชินีแมงมุมเลือด แล้วทะลุหลังออกมา แสงที่ฟุ่งออกมาเป็นรูปคล้ายมังกรมีสีทอง แล้วล้อมรอบไปด้วยเปลวเพลิง เปล่งแสงสว่างไปทั่วป่าแล้วก็หายไปอย่างรวดเร็ว พอโนกาไม่ได้ยินเสียงของ ราชินีแมงมุมเลือด ก็ลืมตาขึ้นแล้วก็เห็น ราชินีแมงมุมเลือดนอนกองอยู่ตรงหน้า พร้องกับร่างที่เหมือนกับถูกไฟไหม้ ไลน่าก็กำลังตกตะลึงกับแสงเมื่อกี้ ไลน่า เคยได้ยินเรื่องเล่าเกียวกับ มังกรเพลิงทองในตำนาน ดาร์กอนการ์เดียน (Dragon guardian)
แล้วทั้งคู่ก็กลับมาที่หมูบ้าน ก็พบว่าในหมูบ้านไม่มี พวกแมงมุมเลือดแล้ว แล้วชาวบ้านก็ช่วยกับ ทำความสะอาด แล้วช่วยกันสร้างที่อยู่ใหม่ แทน ที่พังไปแล้ว
ไลน่าและโนกา เดินมาในหมูบ้านแล้วเข้าไปพักที่บ้านยายของไลน่า พอโนกามาถึง ก็เข้าในห้องนอนแล้วก็หลับไป ส่วนไลน่าเดินออกจากบ้านมาที่ริ่มแม่น้ำหลังบ้าน ในใจก็คิดถิงพ่อ อาร์แบดดอน(Abaddon) ตอนนี้ก็ไกลค่ำ ดวงอาทิตย์ก็กำลังจะตกแสงสีแดงบนน้ำราวกับเปลวไฟคือแสงสท้อนจากดวงอาทิตย์ ยามเย็น บนท้องฟ้าก็เป็นสีเดียวกัน หมู่นกก็กำลังบินกลับรั้งของมัน
โนกาตื่นขึ้นมาพอดีแล้วเดินออกมาจากห้องก็ไม่เห็นไลน่าก็เลยถามยาย ก็เลยรู้ว่าไลน่าอยู่ริมตลิ่ง แล้วโนกาก็เดินไปหาไลน่าก็พบกับดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตก ซึ่งมันสวยมากๆๆๆ โนกาเดินเขากำลังจะแกล้งจ๊ะเอ๋ ไลน่าแต่โนกาก็มองไปเห็นน้ำตาของไลน่า จึงไม่แกล้ง แล้วถาม ไลน่าว่า.
โนกา; เป็นอะไรหรือเปล่า ไลน่า
ไลน่า; ไม่เป็นไร
โนกา; จริงสินะ คงคิดถึงพ่อ ตัวเราเองก็คิดถึงพ่อแม่เหมือนกัน
ไลน่า; นาย.. แล้วไลน่าก็พุ่งเข้ามากอดโนกาแล้วก็ร้องให้เยอะกว่าเดิมอีก
โนกา; อย่าร้องสิ! เดียวเราร้องด้วยนะTOT
ไลน่า; ก็ได้ ^_T ไม่ร้องแล้ว ขอบใจนะ
โนกา; ดูนั้นสิพระอาทิตย์กำลังจะตก รีบเช็ดน้ำตาออก เดียวมองไม่ชัดนะ (MBG Iridescent-Linkinpark)
แล้วทั้งคู่ก็ยืนดูพระอาทิตย์ตกด้วยกันอย่างมีความสุข ^_^……….
เช้าวันต่อมา..
โนกาบอกกับไลน่าว่าคงต้องกับไปปัจจุบันแล้ว แล้วทั้งคู่ก็เดินออกนอกบ้านเดินมาที่ตลิ่งเพื่อร่ำลากัน ไลน่ารายเวทย์เปิดประตูวาป โนกาถามว่าแล้วชุดเกาะนี้ละ ไลน่าตอบว่า มันเป็นของนาย นายเก็บไว้เถอะ โนกาเดินเข้ามาหาไลน่าแล้วบอกลาครั้งสุดท้าย โนกาจับมือ ไลน่าขึ้นมาแล้วบอกว่า “แล้วเราจะพบกันไหม่” แล้วโนกา ก็เดินจากไปเข้าไปในประตูวาป ไลน่าก็หันหลังเดินกลับบ้าน
>> ไลน่ารอข้าด้วย!!!!...
พอไลน่าได้ยินเสียงก็หันหลังกลับไปก็พบว่าโนกาเดินออกมาจากประตูวาป แล้วโนกาก็ใช้ดาบฟันประตูวาปทิ้งแล้วก็วิ่งเข้ามากอดไลน่า..
ไลน่า; นายกลับมาทำไม
โนกา; ข้ามาช่วยเจ้าตามหาพ่อไง
ไลน่า; ^_T ขอบใจนะ...........( MBG Desperate- David Archuleta)
แสงพระอาทิตย์ยามเช้าช่างสดใส หมู่นกน้อยใหญ่ออกบินหากิน ดอกไม้บานยามเช้าช่างสวยงาม บานเต็มบื้นดินและมีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงา วันนี้ช่างอากาศดีจริงๆ................. Godheartz : The begin of life - By Blackheartz
โปรดติดตามตอนต่อไป....
No comments:
Post a Comment